Ηταν η ψυχή μου !!!!!

«Ηταν η ψυχή μου»
«...ήταν φορές που αισθανόμουν πως εις τα θεμέλια που εισχωρούσαν βαθιά στη γη, εις τους ογκώδεις τοίχους και τις καμάρες των, ήταν η ψυχή μου μια απ’ τις πολλές πέτρες που εντοιχιζόταν...» 
(Δ. Πικιώνης)

φωτογραφιζειν πεμπτος διαγωνισμός

Η Μαρία μας   διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία τον πέμπτο διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα         the  beauty of the sky   Οι συμμετοχές ηταν πραγματικα  πολλες και εξαιρετικες   Παρακατω θα βρειτε τις δυο μου συμμετοχές .

                                                     Γαληνη

 το κέντημα του ανεμου 

Ψαξε μια ήσυχη γωνιά ουρανού 

που να παιρνει ολα τα χρώματα 

που ναχει ψυχή 

ναχει αστέρια και απαλα σύννεφα 

σαν γιαλινο βυθό με μαργαριτάρια και φίλντισι 

Τὸ ἐκκλησάκι Α Βλαχος

Τὸ ἐκκλησάκι

Εἰς τὸ βουνὸ ψηλὰ ἐκεῖ
εἶν᾿ ἐκκλησιὰ ἐρημική,
τὸ σήμαντρό της δὲ χτυπᾶ,
δὲν ἔχει ψάλτη οὔτε παπά.
Ἕνα καντήλι θαμπερὸ
καὶ ἕναν πέτρινο σταυρὸ
ἔχει στολίδι μοναχὸ
τὸ ἐκκλησάκι τὸ φτωχό.
Ἀλλ᾿ ὁ διαβάτης σὰν περνᾶ
στέκεται καὶ τὸ προσκυνᾶ
καὶ μὲ εὐλάβεια πολλὴ
τὸν ἄσπρο του σταυρὸ φιλεῖ.
Ἐπάνω στὸ σταυρὸ ἐκεῖ
εἶναι εἰκόνα μυστικὴ
μ᾿ αἷμα τὴν ἔγραψε ὁ Θεὸς
καὶ τὴν λατρεύει ὁ λαός.

Γαληνη !!!!

ΓΑΛΗΝΗ




Γνωρισες την Γαλήνη .......
Γνωρισες το φτεροκόπημα της
Κάποια Κυριακη περπατουσαμε ανταμα
στο παρκο της Νιοτης
Μιλουσε ξέπνοα
τόσο που τρομαξα μην αποκάμει
Μου χάρισε δυο κρινα για τα μαλλια
και κατακόκκινη παπαρουνα
για την καρδια μου ....
Στο ρυάκι κοντα στο ξέφωτο
εκειδα πανω στο χλωμο χορταρι
μενει ακομη η υγρή οσμη
της πατημασιάς της .....


για το διαγωνισμό ποιησης που διοργανωνει το Δελφινακι μας







Καλη χρονια σε ολους μας φίλοι μου

ΟΣΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΠΑΦΛΑΓΩΝ

Στήλη ἐμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς ἐκκλησίαςε, Στυλιανέ, ἀνεδείχθης, μακάριε. Τὸν γὰρ σὸν πλοῦτον σκορπίσας τοῖς πένησιν, ἐν οὐρανοῖς ἐκομίσω τὸν ἄφθαρτον, καὶ ἐγκρατείᾳ καὶ πόνοις, πανόλβιε, χάριν εἴληφας νηπίων προστάτης γενόμενος καὶ φύλαξ νεογνῶν ἀπροσμάχητος.

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

Χορείαν σεπτήν, ἐνθέως φιλομάρτυρες, ἐγείρατε νῦν, γεραίροντες τὴν πάνσοφον, Αἰκατερίναν· αὕτη γάρ, ἐν σταδίῳ τὸν Χριστὸν ἐκήρυξε, καὶ τὸν ὄφιν ἐπάτησε, ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

αδικος λόγος Μπρεχτ

Να της Χειμερινης Βοήθειας  οι άνθρωποι
που με σημαιες και με τρομπέτες παίρνουν στο κατόπι
τα σπίτια , τους ανθρωπους και τους δρόμους .
Αρπαζουνε απ΄ τα φτωχα τα σπίτια ,
κουρέλια , αποφαγια και σημιτια
Τα δινουν στους φτωχότερους γειτόνους
Το ίδιο χέρι που τ΄αδέλφια τους χτυπάει
Αυτούς χιτλερικά τους χαιρετάει .

               

Ποίημα του Μπρεχτ για το 16ο μονοπρακτο του απο τη συλλογή " Τρομος και αθλιότητα του Γ Ραιχ "
πόσο αληθινο.........