Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
καραβίζοντας .....
Μιὰ μυγδαλιὰ καὶ δίπλα της,
ἐσύ. Μὰ πότε ἀνθίσατε;
Στέκομαι στὸ παράθυρο
καὶ σᾶς κοιτῶ καὶ κλαίω.
Τόση χαρὰ δὲν τὴν μποροῦν
τὰ μάτια.
Δός μου, Θεέ μου,
ὅλες τὶς στέρνες τ᾿ οὐρανοῦ
νὰ στὶς γιομίσω.
Νικηφόρος Βρεττάκος
ένα ποίημα για τον καλό μου ,
που του εύχομαι να συνεχίζει να καραβίζει στις στέρνες ,
και οι κόρες του να του χαρίσουν τα μισά
απο όσα χάρισε εκείνος στην μητέρα του ......
Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)