Οκτανα: γ'ελιο

Εγώ , ο Εσύ

Εμένα που με βλέπετε τώρα και αν δεν με βλέπετε φανταστείτε με , τέλος των απάντων κόντεψαν να με ξαναβαπτίσουνε εκεί μέσα , κόντεψα να ξεχάσω και εγώ το όνομα που μου έδωσε η νουνά μου .

Αγλαΐα με βάφτισαν καλέ , ε και η οικογένεια μου χαϊδευτικά με φώναζε Λουλέτα , εκεί μέσα όμως από τους προϊστάμενους μέχρι και τον κλητήρα τον Διαμαντή , το όφη τον κολοβό , τον άγευστο , τον άοσμο και όλα τα α τα στερητικά, Μαγκούφα με ανεβοκατέβαζαν η καλλίτερα Μγκουφα ,λες και το πρώτο α το έτρωγε η χασμωδία , πάντα πίσω από την πλάτη μου , καμιά φορά ο προσωπάρχης με αποκαλούσε με μεγαλοπρέπεια Εσυ !!!

Ναι κυρίες και κύριοι Εγώ ο Εσύ , γιατί ποιος τους έδωκε το δικαίωμα , τρία χρόνια μέρα νύχτα άλλαξα τέσσερα τμήματα , ότι μου εζήταγαν το έκανα δίχως βαρυγκώμια , και αυτοί αχάριστοι παιδάκι μου .

Ξεκίνησα από το τηλεφωνείο , δεν πρόλαβα να κλείσω τη δεύτερη εβδομάδα άρχισαν οι παρατηρήσεις «μην μασουλάς όταν σηκώνεις το τηλέφωνο », ε και πότε θα φάω εγώ , όλη μέρα κτύπαγαν τα τηλέφωνα , ούτε κέντρο διερχόμενων να ήταν και μαζί με αυτά κτύπαγε ταμπούρλο και το στομάχι μου , Μόλις έβαζα μια μπουκιά στον στόμα μου για την λιγούρα ξανά μανά τι να κάνω να το φτύνω κάθε φορά αμαρτία , ας περίμεναν στη άλλη γραμμή να αδειάσει ο στομας μου .

Στην συνέχεια πήγα πρωτόκολλο , εκεί την κυρία προϊσταμένη , την Μαρκέλλα , την ενοχλούσαν οι μυρωδιές από το σπιτικό φαγητό της μανούλας , δεν ήθελε να ομολογήσει πως ζήλευε τα σουτζουκάκια , την παστρουμαδοπιττα το στιφάδο και όλα τα πεσκέσια της μανούλας μου . Και από την άλλη η κακοήθεια της δεν είχε όρια έλεγε πως λάδωνα τα έγγραφα , τι περιμένεις από κοκκαλιάρη άνθρωπο , στεγνό και σταφιδιασμένο ,είχε δεν είχε με έδιωξε και έμεινα μονάχη με τα μαρούλια και τα βρασμένα μπρόκολα λες και το μπρόκολο δεν μυρίζει !!!!

Ξανά πίσω στο τρίτο όροφο , στην αρχειοθέτηση , εδώ έκατσα και το περισσότερο καιρό , ο Γιαννιός ο προϊστάμενος μου Άγιος άνθρωπος , το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η ομάδα του η Λάρισα και το ποδόσφαιρο , μοιραζόμαστε μαζί και το φαγητό της μανούλας και ήταν πάντα χαρούμενος , Το κακό το έστησαν αυτές οι γλωσσοκοπάνες από το λογιστήριο και το εμπορικό τμήμα « δεν βρίσκω αυτό , που είναι εκείνο το κλασέρ , που έβαλες το ντοσιέ με τα τιμολόγια από το 1000-1500» . Όπου θέλω τα έβαλα , εγώ κάνω αρχείο εδώ πέρα , καταργώ κλασέρ , συγχωνεύω αποδείξεις και παραγγελίες , στέλνω ανακύκλωση τα προηγούμενα χρόνια για να μην μου πιάνουν χώρο , σιγά και να μην κατέβω κάθε βδομαδα τρίτο υπόγειο στην αποθήκη με την υγρασία και τις σκόνες , να πηγαίνει , αυτός ο Διαμαντής , ο όφις ο κολοβός , αλλιώς με ένα « πήγαν ανακύκλωση » κανείς δεν τα ψάχνει !!!!!!

Λόγια στα λόγια , οργή στην οργή, μόλις γύρισα από τις διακοπές των Χριστουγέννων, ο καλός μου ο Γιαννιός με έστειλε με πόνο ψυχής στο λογιστήριο όπου του είπαν ότι θα είμαι πιο χρήσιμη . Ας οψονται αυτές οι κοκκωνες , τα ορθοκλωσια !!!!

Και έμεινα μέχρι και χθες στο λογιστήριο , καλός και ο Δημήτρης ο καινούριος μου προϊστάμενος , ευγενικός ,με χαιρεταγε , τον χαιρεταγα , δεν είχαμε πολλά πολλά , απλά του πήγαινα τις επιταγές που μου έδινε η Φλώρα για υπογραφή και μέχρι εκεί .

Χθες Τετάρτη ήταν η μέρα που δίναμε επιταγές στα συνεργεία και τους προμηθευτές , εγώ είχα προετοιμαστεί κατάλληλα και ξεκίνησε κανονικά η διαδικασία κατά τις δέκα Γύρω στις δώδεκα , πλακώνει , ένας μυστήριος από αυτούς τους δήθεν των Δ Π με το λιγδωμένο μαλλί , το θολό το μάτι και τα δαχτυλίδια , «το όνομα σας » του λέω ευγενικά αν και τον ήξερα , τον είχα εξυπηρετήσει και άλλη φορά , σημειώνω το όνομα , τον βάζω να υπογράψει την παραλαβή και πάω να του δώσω την επιταγή, « πόσα είναι κοπέλα » του λέω το ποσό , σκυλιάζει , « εμένα μου είχατε πει τα διπλά , με κοροϊδεύεται » « δεν ξέρω κύριε , ο προϊστάμενος αποφάσισε τόσα » , το θέμα ήταν πως τραβαγε αυτός την επιταγή με το χέρι του , την κραταγα εγώ με το δικό μου να την πάρω πίσω αφού δεν την ήθελε , είχα τρομοκρατηθεί κιόλας με τις αγριοφωνάρες του , δεν ήθελα να την σκίσουμε και έτσι αποφάσισα και του έκοψα μια δαγκωνιά στο χέρι για να την αφήσει .

Εκεί ήταν που έγινε ο χαμός , να φωνάζει αυτός , να σκούζει « Με δάγκωσε , το χέρι μου , θα σας πάω όλους φυλακή , θα σε λιανίσω , θα σε χώσω στα τασάκια » , πανικός στο λογιστήριο , βγαίνει έξω ο προϊστάμενος έξαλλος « τι συνέβη εδώ ρε παιδιά » και πετάγεται ο Διαμαντής , που όποια πέτρα και να σηκώσεις είναι αποκάτω « η Μαγκούφα δάγκωσε τον προμηθευτή » . Γύρισε τότε ο προϊστάμενος α και μου λέει « Τα πράγματα σου και φεύγεις τώρα όπως είσαι , έλα αύριο για την απόλυση » . Τα μάζεψα και έφυγα και οι άλλοι χασκογελούσαν από πίσω , στεναχωρήθηκα όμως που δεν με άφησε να του εξηγήσω , δεν ήταν σωστή η συμπεριφορά του

Τώρα , πάω πρώτα ένα κομμωτήριο να κρεπάρω λίγο την ρίζα , δεν θα τους κάνω την χάρη να πάω σαν κακομοίρα για να με απολύσουν , και τελικά μεταξύ μας το μόνο που δεν κατάλαβα στην όλη διαδικασία είναι αυτό που είπε ο προμηθευτής για τα τασάκια !!!