Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Αύγουστος - Καλό μήνα





Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Μιχάλης Κακογιάννης,




Kαι να αδελφέ μου που μήνα με το μήνα τούτο το χρόνο γινόμαστε φτωχότεροι !!!!!!!!


Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Sculptures métal de Jean-Pierre Augier





απολαύστε  φίλοι μου τα μοναδικά του έργα

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

η μποτίλια στο πέλαγος

εδώ αράξαμε το καράβι  να ματίσουμε τα σπασμένα κουπιά
να πιούμε νερό και να κοιμηθούμε ...
Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά και ανεξερεύνητη 
και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη 
Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα 
και το παίξαμε  στα ζάρια 

Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε

Ξαναμπαρκάραμε με τα σπασμένα μας κουπιά


Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

"ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ" - Αρλέτα




το πέτρινο χαμόγελο της
το χτίσανε  στη μοναξιά
τ΄αγροπούλια του πελάγου
και χάθηκαν και χάθηκαν

φίλοι μου φροντιστε να μην χαθείτε , αυτό μόνο !!!!!!!!!!

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

καλό καλοκαίρι







ίσως νάναι παραμύθι ..........

ίσως νάναι όνειρο ..................

ίσως νάναι πραγματικότητα .......................................

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

o Νίτσε και η Ελλάδα μας


Τάδε έφη... Νίτσε για την Ελλάδα

«Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.

«Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι
κάθε επερχόμενου πολιτισμού...»
Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. 
Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. 
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος. 
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα, να απαλλαγούμε απʼ αυτούς
.Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
 Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. 
Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»!!!