είπε το Τίποτα στο Κάτι
και κείνο, το ηλίθιο, τόχαψε.
Το ριψοκίνδυνο όραμα της φαντασίας
Η φαντασία
- απόφοιτος του Πλάστη
γόνος του παραλογισμού
και της υπεροψίας -
σε κοίταξε εξονυχιστικά και είπε
“δε μου ταιριάζεις είσαι αβλαβής.
Σε κίνδυνο θα σε μεταμορφώσω
με τον πιο ταχύ και αλάνθαστο τρόπο:
αγαπώντας σε.
Θηρίο θα σε σκηνοθετήσω
σε απόσταση μάχης
να μου ξεφεύγουν
οι βρυχηθμοί των ελιγμών σου
να υπερπηδουν το λάκκο που ‘χω σκάψει
σκεπασμένον
με απατηλή στερεότητα κλαδιών
γνωστή παγίδα για τη θήρα ζώωδους αγριότητας”.
Έτσι έγινε
κι έρχεσαι τώρα εσύ επίπλαστο θηρίο
και μου ζητάς εμένα το λόγο
με ποιό δικαίωμα σε άλλαξα
από λαγό σε σαρκοβόρο
λες και σ’ ερωτεύτηκα εγώ.
Τα παράπονά σου στη φαντασία.
Αυτή εξευρίσκει λάλημα
όταν δεν ξημερώνει.
Να την ευγνωμονείς.
Άν η φαντασία δε σκηνοθετούσε
υπαρκτόν θηριώδη τον έρωτα
ποτέ καμιά πραγματικότης
δε θα μας είχε αγαπήσει.
πώς στοιχειώνει τις μέρες και τις ώρες μας τούτο το ποίημα ?????
βρήκα και τούτο και νομίζω πως ταιριάζει γάντι !!!!!!
σας φιλώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου