Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

με την προσκληση της Μαρίας μας χαμογέλασα

Μερες πριν με αφορμη ενα λουλουδι η Μαρια μας μας προσκαλεσε σε ενα υπέροχο δρωμενο .
γνωριζω πως περασε χρόνος απο κεινη την μερα ... ομως στο απογευματινο μου περιπατο χαμογέλασα γιατι ξαφνικα  παρατηρησα  στο ακατοικητο  σπίτι που συνηθως προσπερνω δυο υπεροχα πραγματα

μια νεραντζια αυτοφυή  καταφορτη που ξεπηδησε ετσι απλα  μεσα απο την σαπισμενη βεραντα και λιγιοταν καμαρωτη στο τραγουδι του ανεμου


και μικρα βρυα να ξεθαρρευουν στο καπω του  εγκαταλελειμενου αυτοκινητου




η φυση διεκδικει το χώρο της απο τα εργα των ανθρωπων   ....
 σε ευχαριστω Μαρακι μου που  με προβληματισες



Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Ηταν η ψυχή μου !!!!!









«Ηταν η ψυχή μου»
«...ήταν φορές που αισθανόμουν πως εις τα θεμέλια που εισχωρούσαν βαθιά στη γη, εις τους ογκώδεις τοίχους και τις καμάρες των, ήταν η ψυχή μου μια απ’ τις πολλές πέτρες που εντοιχιζόταν...» 

(Δ. Πικιώνης)

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

φωτογραφιζειν πεμπτος διαγωνισμός

Η Μαρία μας   διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία τον πέμπτο διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα         the  beauty of the sky   Οι συμμετοχές ηταν πραγματικα  πολλες και εξαιρετικες   Παρακατω θα βρειτε τις δυο μου συμμετοχές .

                                                     Γαληνη

 το κέντημα του ανεμου 

Ψαξε μια ήσυχη γωνιά ουρανού 
που να παιρνει ολα τα χρώματα 
που ναχει ψυχή 
ναχει αστέρια και απαλα σύννεφα 
σαν γιαλινο βυθό με μαργαριτάρια και φίλντισι 


Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Τὸ ἐκκλησάκι Α Βλαχος




Τὸ ἐκκλησάκι

Εἰς τὸ βουνὸ ψηλὰ ἐκεῖ
εἶν᾿ ἐκκλησιὰ ἐρημική,
τὸ σήμαντρό της δὲ χτυπᾶ,
δὲν ἔχει ψάλτη οὔτε παπά.
Ἕνα καντήλι θαμπερὸ
καὶ ἕναν πέτρινο σταυρὸ
ἔχει στολίδι μοναχὸ
τὸ ἐκκλησάκι τὸ φτωχό.
Ἀλλ᾿ ὁ διαβάτης σὰν περνᾶ
στέκεται καὶ τὸ προσκυνᾶ
καὶ μὲ εὐλάβεια πολλὴ
τὸν ἄσπρο του σταυρὸ φιλεῖ.
Ἐπάνω στὸ σταυρὸ ἐκεῖ
εἶναι εἰκόνα μυστικὴ
μ᾿ αἷμα τὴν ἔγραψε ὁ Θεὸς
καὶ τὴν λατρεύει ὁ λαός.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Γαληνη !!!!


ΓΑΛΗΝΗ




Γνωρισες την Γαλήνη .......
Γνωρισες το φτεροκόπημα της
Κάποια Κυριακη περπατουσαμε ανταμα
στο παρκο της Νιοτης
Μιλουσε ξέπνοα
τόσο που τρομαξα μην αποκάμει
Μου χάρισε δυο κρινα για τα μαλλια
και κατακόκκινη παπαρουνα
για την καρδια μου ....
Στο ρυάκι κοντα στο ξέφωτο
εκειδα πανω στο χλωμο χορταρι
μενει ακομη η υγρή οσμη
της πατημασιάς της .....


για το διαγωνισμό ποιησης που διοργανωνει το Δελφινακι μας







Καλη χρονια σε ολους μας φίλοι μου