καλό μήνα με χρώματα και αρώματα

η ΧΑΡΑ Είναι ώρα, στιγμή Παραδείσου, ότε φάσματα παύουν θολά, και τα πάντα θεάται καλά η ψυχή σου. Φεύγει τότε ο νους και η κρίσις. Η καρδία γλυκύθυμος ζει, και μ' αυτήν εορτάζει μαζί όλ' η φύσις. Πλημμυρίς αισθημάτων ωραίων. Αναπάλλει το στήθος γλυκύ, και καλείσαι και είσαι εκεί ανακρέων. Η νεότης λαμπρά σε ποτίζει θείον νέκταρ αφάτου χαράς, και των πόθων ευώδης βορράς παιανίζει. Η ψυχή αναλύετ' εις μύρον. Και θανάτους, θεούς λησμονείς, και μεθύσκεις εντός ηδονής ως ονείρων. Πλην πριν έτι καλώς εννοήσω ότι έχαιρον, φεύγ' η χαρά! Φευ! Καθώς αστραπή τις περά... Πώς θα ζήσω; Η χαρά μας εδώ η βραχεία αντανάκλασις είναι αυτής, ην συ άνω, Θεέ μου, κρατείς; Φαντασία... Την χαράν θεωρώ ειρωνείαν. Μετά μέλιτος γεύσιν πολλήν, τα λοιπά ανευρίσκεις χολήν και ανίαν. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ