Μπολιβαρ - γιατί γράφτηκε σε χρόνους εκπτωτικούς !!!!!!!!!!!

Γιά τους μεγάλους, γιά τους ελεύθερους, γιά τους γενναίους, τους δυνατούς,


Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελεύθερα, τα γενναία, τα δυνατά,

Γι' αυτούς η απόλυτη υποταγή κάθε στοιχείου, η σιγή, γι' αυτούς τα δάκρυα, γι' αυτούς

οι φάροι, κι οι κλάδοι ελιάς, και τα φανάρια

Οπου χοροπηδούνε με το λίκνισμα των καραβιών και γράφουνε στους σκοτεινούς

ορίζοντες των λιμανιών,

Γι' αυτούς είναι τ' άδεια βαρέλια που σωριαστήκανε στο πιό στενό, πάλι του λιμανιού,

σοκάκι,

Γι' αυτούς οι κουλούρες τ' άσπρα σκοινιά, κι οι αλυσίδες, οι άγκυρες, τ' άλλα

μανόμετρα,

Μέσα στην εκνευριστικιάν οσμή του πετρελαίου,

Γιά ν' αρματώσουνε καράβι, ν' ανοιχτούν, να φύγουνε,

Ομοια με τραμ που ξεκινάει, άδειο κι ολόφωτο μέσ' στη νυχτερινή γαλήνη των

μπαχτσέδων,

Μ' ένα σκοπό του ταξιδιού: π ρ ο ς τ' ά σ τ ρ α.



Γι' αυτούς θα πω τα λόγια τα ωραία, που μου τα υπαγόρευσε η Εμπνευσις,

Καθώς εφώλιασε μέσα στα βάθια του μυαλού μου όλο συγκίνηση

Γιά τις μορφές, τις αυστηρές και τις υπέροχες, του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του

Σίμωνος Μπολιβάρ.