Katerina Polemi - Mesogiakes Fones (Mediterranean Voices)

η στιγμη μου σε ενα ποιημα !!! Ελενη Βακαλο

Ας τολμήσουμε όλοι μας να νιώσουμε ελεύθεροι μέσα απ΄τους στίχους.

Να μοιραστούμε ποιήματα αγαπημένα, να μάθουμε ποιητές, να επιβεβαιώσουμε πως ζούμε στην χώρα αυτών.

Πως;

Δίνω κάθε φορά εγώ την αρχή με μια ανάρτηση.

Ετοιμάζετε την δική σας ανάρτηση διαλέγοντας ένα ποίημα, δικό μας ή κάποιου αλλού.

Το συνδυάζουμε με μια φωτογραφία, δικιά μας ή κάποιου άλλου.

Το συνοδεύουμε με κάποιο τραγούδι που θεωρούμε ότι ταιριάζει.

Ή ότι άλλο θέλουμε σε σχέση με την ποίηση...

Αφού κάνουμε την ανάρτηση και προσθέτουμε το link της στο κάτω μέρος της δικής μου ανάρτησης πατώντας το εικονίδιο με την μπλε φατσούλα. Η ανάρτησή σας θα προστεθεί στην συλλογή στο κάτω μέρος της δικής μου ανάρτησης. Εγώ με την σειρά μου μόλις μπορέσω θα κάνω μια λίστα των links, εφόσον το Inlinkz μας αφαίρεσε αυτήν την δυνατότητα.

Για όσους δεν μπορούν να το κάνουν, απλά αφήστε στο σχόλιο το link σας και θα το κάνω εγώ.

Η ιδέα αυτή δεν θα είναι για μια φορά, θα είναι μόνιμη στήλη μια φορά την εβδομάδα και θα κρατά 2-3 μέρες.

σ.σ. Το ''Η στιγμή σου σ΄ένα ποίημα...'' είναι στήλη του Μελωδία FM 

αποψε  διαλεξα  φιλοι μου ενα ποιημα της Ελενης Βακαλο 

Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος

Απο τη Συλλογη Του κόσμου (1978).

Θα σας πω πώς έγινε Έτσι είναι η σειρά Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν χτυπημένο Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε Τόσο πολύ λυπήθηκε που ύστερα φοβήθηκε Πριν κοντά του vα πλησιάσει για να σκύψει να τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα Τι τα θες τι τα γυρεύεις Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω, να ψυχοπονέσει τον καημένο Και καλύτερα να πούμε Ούτε πως τον έχω δει Και επειδή φοβήθηκε Έτσι συλλογίστηκε Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει; Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε vα παίξει με τους άρχοντες Αρχισε λοιπόν και κείνος Από πάνω να χτυπά Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας

θεωρω πως μουσικη υποκρουση σε ολο αυτό ιδανικη ειναι η μοναδικη ερμηνεια της σωτηρίας της ψυχής 







Μαρια μου για αλλη μια φορα σε ευχαριστω για το ταξίδεμα !!!!!!!!

καλημερα

καλήμερα !!!!
πριν βγει ο ήλιος ξυπνώ
με τα πουλιά τραγουδώ
Γύρω λουλούδια
χαρές τραγούδια
-Καλημέρα , αν μου πούνε
-Χαρούμενη μέρα , λέγω εγώ
και με χαρα τραγουδώ
Κομμα Ενβερ . σας αγαπώ ......

ποιματακι απο αναγνωστικο Β ταξης

                        φωτογραφια απο τον 9ο διαγωνισμό  φωτογραφιζειν αγριολουλουδα  της Μαριας Ν 

η στιγμη μου με μια γατα σε ενα ποιημα !!!!!!!!!

Του Βασίλη Ζηλακου το ποίημα από το βιβλίο του Η κούπα του Τσαγιού  εκδ Οδός Πανός 

Ο Βασίλης Ζηλακος εχει μια ιδιότυπη πρωτότυπη γραφή γεμάτη ευαισθησία απολαύστε τον

η ΚΑΧΥΠΟΠΤΗ ΓΑΤΑ

ἢ
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ
ΣΤΙΣ ΚΟΓΧΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΩΝ

Ἄλλοτε πάλι μιλῶ μὲ τὴν ἀθωότητα
ἑνὸς ἀγουροξυπνημένου
ἢ μεταγγίζω στὶς φλέβες μου
τὴν Ἁγιότητα τῆς νύχτας
γιὰ νὰ ὑπάρξω ἀνύπαρκτη
ἀδιαφορώντας γιὰ ὅλους ἐκείνους
ποὺ σχίζουν τὸ σεντόνι
τῆς μέρας γιὰ νὰ περάσει τὸ φῶς
ἀδιαφορώντας ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ περιστέρια
ποὺ φέρνουν τὴ ζωὴ στὰ μέτρα τους
φτερουγίζοντας σ’ ἕνα ἁπαλὸ μενεξελὶ
ἀπόγευμα ὀνείρου

Ἐπιστρέφοντας ἀργὰ στὸ σπίτι μου
κάνω νὰ χαϊδέψω τὴ γάτα μου
μὰ ἐκείνη ἀπομακρύνει τὸ κεφάλι της
γιατὶ ξέρει πὼς ἡ ἀγάπη
ποὺ κοχλάζει μέσα μου λέγεται δίψα
γιατὶ ξέρει πὼς τὸ φῶς
ποὺ κάθε πρωὶ σιγοκαίει
τινάζει δυνατὰ τὴ χαίτη του
χωρίζοντας στὰ δυὸ τὸ σῶμα μου τὰ βράδια

Δείχνω ἤρεμη
ὅμως ἡ χαρὰ τοῦ γυρισμοῦ
τρέχει μέσα στὴν κοιλιά μου
κι ἐλπίζοντας ἀκόμη στὴν ὀξύτητα
τῶν λουλουδιῶν τῆς ἄνοιξης
ἀφήνω πάντα τὸ παράθυρό μου ἀνοιχτὸ
γιὰ νὰ περάσει ἡ ἀμεριμνησία
καὶ νὰ μὲ βρεῖ ξαπλωμένη

Λοιπόν, τώρα σιωπή:

Βγαίνω ἔξω γιὰ νὰ καθαρίσω
      τὴν πηγὴ στὸ βοσκοτόπι•
θὰ σταματήσω μόνο γιὰ νὰ ἀπομακρύνω
          τὰ φύλλα…

η συμμετοχή μου στη  στηλη γεννηθηκε μια στιγμη μου σε ενα ποιημα   απο την ΜΑΡΙΑ Ν με στιγμες ποιησης μια καινουρια αγκαλια για να γευτουμε ανειπωτες αληθειες απο σπουδαιους και ασημους , να ανιχνευσουμε μονοπατια ξεχωριστα και να μαγευτουμε απο αλλες αυρες ....

Η ΣΤΙΓΜΗ ΣΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

μια καινουρια στηλη γεννηθηκε απο την ΜΑΡΙΑ Ν με στιγμες ποιησης μια καινουρια αγκαλια για να γευτουμε ανειπωτες αληθειες απο σπουδαιους και ασημους , να ανιχνευσουμε μονοπατια ξεχωριστα και να μαγευτουμε απο αλλες αυρες ....




ξεκινω με τον Μανωλη Αναγνωστακη και το Σκακι του !!!!



Μανόλης ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ


Τὸ σκάκι

Ἔλα νὰ παίξουμε…
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη
Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε…
Ὁ βασιλιὰς αὐτὸς δὲν ἤτανε ποτὲ δικός μου
Κι ὕστερα τόσους στρατιῶτες τί τοὺς θέλω!
Τραβᾶνε μπρὸς σκυφτοὶ δίχως κἂν ὄνειρα
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε…
Κι αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος ἡ παρτίδα…
Μ. Αναγνωστάκης, Ποιήματα, εκδ. Νεφέλη


μελοποιημενο απο τον Δημητρη Παπαδημητριου , εκτελεση Γερασιμος Ανδρεατος 


αφιερωμενο εξαιρετικα στην πρωτοκορη μου !!!!!!